Forum uczniów i absolwentów szkoły podstawowej nr18 w Gdyni

Megan-Black

Niemal każdy z nas słucha innego rodzaju zespołów bądź wykonawców. Jeśli macie ich płyty, napiszcie do nich recenzje! A nuż komuś uda wyłowić się jakiś fajny zespół? Ja tak wyłowiłam kilkanaście różnych zespołów - i dalej ich słucham. Jako pierwszy zamieszczam zespół GOOD CHARLOTTE z płytą:

GOOD CHARLOTTE - GOOD CHARLOTTE

Debiutancka płyta piątki przyjaciół - Benji'ego Madden, Joel'a Madden, Billy'ego Martin'a, Paul'a i Aarona. Zawiera czternaście piosenek grupy, plus jedną dodatkową: Little Things (jeden z utworów promujących płytę), Waldorfworldwide, The Motivation Proclamation (moja ulubiona piosenka z płyty), East Coast Anthem, Festival Song, Complicated, Seasons, I don't Wanna Stop (drugi singel z płyty), I heard You, The Click, Walk By, Let me Go, Screamer i Change. Piosenką dodatkową jest Than You Mom, również bardzo udane. Piosenki są świeże, niestety można wyczuć tutaj jeszcze "podlotctwo" grupy, następna ich płyta jest dużo doroślejsza. Chłopacy są jeszcze młodzi, nie mają doświadczenia zdobytego w późniejszej trasie koncertowej. Mimo to, jak na debiut, płyta bardzo dobra, ładna oprawa graficzna wkładki, zdjęcia głównie czarno-białe, z wyjątkiem włosów Benjiego, którego, a propos, zdjęcie jest bardzo udane. Teksty piosenek czytelne, `opatrzone w delikatne motywy gwiazdek. Bez przesadyzmu. Ciekawym, przynajmniej dla mnie, dodatkiem, były podziękowania chłopaków, opatrzone nutką chumoru z punktu widzenia czytelnika. Ogólnie płyta w moim mniemaniu jest udana. Jako debiut - nawet bardzo
Wideoclipy. Ja w sieci znalazłam, oprócz Festival Song, którego nie oglądałam, jako jedynego chyba, następujące teledyski:
Little Things - najpierw słyszymy głosy chłopaków ze szkolnego megafonu, a potem GC organizuje nielegalny koncert. Wszystko kręci się w szkole, ogólnie całkiem fajne.
Thank You Mom - To teledysk raczej nie jest, ale moja kuzynka, uważa, że powinnam to wypisać. Joel i Benji siedzą sobie na stołkach i śpiewają... Nigdy tego nie obejrzałam do końca.
I Don't Wanna Stop - Widzimy gościa, na spadochronie, który wyskoczył z samolotu, bawi się w powietrzu, a potem GC na wózkach, w stylu golfowych. Dość nudne, ale może się podobać.
The Motivation Proclamation - całkiem w porządku, mi tam się podoba.

Megan-Black

GOOD CHARLOTTE - THE YOUNG AND THE HOPELESS

Drugi album chłopaków. Już bez Aarona niestety, on się dużo lepiej prezentował niż Chris, ale nie o tym będę marudzić. Album składa się z czternastu piosenek, plus videa. Pierwsza piosenka, intro - A New Beginning - ciekawie zaprojektowane intro, jednak zdecydowanie nie w moim stylu. Nie wiem, jak to miało współgrać z całością, cienko mi to pasuje... 2. The Anthem - piosenka zaopatrzona została w wideoclip - barbecue z przyjaciółmi GC. Bradzo podobne do naszych ogrodowych imprez dla znajomych. Nie podoba mi się tu tylko kilka drobnych szczegółów, ale mniejsza o to 3. Lifestyles of The Rich And Famous - fajna piosenka, lubiana przezemnie 4. Wondering - chwytający tekst, muzyczka ewidentnie w stylu "szarlotek" 5. The Story Of My Old Man - jedna z gorszych, według mnie, piosenek na płycie. Nie ciekawe, nie postarali się 5. Girls And Boys - przy tym teledysku mozna się uśmiać, jest naprawdę bardzo... nietuzinkowy, tak, to dobre słowo. A na koniec - popatrzmy sobie na.... tańczącego Joela... Tak, nasz wokalista, młodszy Madden jest tancerzem!! 7. My Bloody Valentine - ja mam z tym calkiem dobre skojarzenia, piosenka fajna, w stylu GC. 8. Hold On - genialne, boskie, super, ideal, extra... Coś jeszcze?? Genialny teledysk. Mądry, przy okazji. SUPER 9. Riot Girl - piosenka, a la My Bloody Valentine. Nie ujęła mnie specjalnie 10. Say Anything - piosenka, jedna z gorszych na płycie. 11. The Day That I Die - zdecydowanie moja ulubiona piosenka z płyty. Benji ma genialny głos do tego typu rzeczy. 12. The Young And The Hopeless - do tej piosenki teledysk jest bardzo dobry. Dobrze wyreżeżyserowany, ciekawy, nie tuzinkowy. Chłopacy bardzo dobrze wyglądający, (szczególnie udana, jak na niego, fryzura Billy'ego). Chłopacy profesjonalnie podeszli do sprawy. Dla mnie bomba. 13. Emotionless - piosenka jak piosenka. Nic nadzwyczajnego, ale denne też nie jest. 14. Movin' On - całkiem, całkiem.

Ogólnie brzmienie dużo bardziej profesjonalne niż przy Good Charlotte. Chlopacy nauczyli się, jak wykorzystywać swoje instrumenty. I dobrze.

Oprawa graficzna - ładnie zaprojektowana okładka, "podarte" zdjęcia, ciekawy pomysł na grafikę. Beznadziejna czcionka, niemal nie czytelna. Dobór kolorów - czerń i zieleń... Może być.

Agnieszka

Łoh, od GC wyszłas
Daj cos o MCR ^^

Megan-Black

Nie mam ich płyty - będę miała w sobotę, jak dostanę. Zaraz robię Freedoma, zostawię ci Good Charlotte najnowszą - dajesz Hibi!!

Megan-Black

THE RASMUS - HIDE FROM THE SUN
Najnowsza grupa fińskiej grupy rockowo-metalowej The Rasmus, Hide from the sun, można uznać za najpogodniejszą w ich dorobku. Może najpierw o mniej skomplikowanej stronie graficznej – z logiem grupy świetnie komponuje się tytułowy motyl (tudzież ćma, ale to jednak jest MOTYL) album złożony jest w harmonijkę – przód i tył są w zielono-żółto-białej kolorystyce, zaś gdy otworzymy dzieło – czerń, oraz typowe dla rasmusa wytlaczane symbole – poszarpane motyle skrzydła. Przemyślnie schowana książeczka z lirykami utrzymana jest w podobnej tematyce. Na pierwszej stronie kwitnące jabłonie oraz zdjęcie grupy. Każda następna strona opatrzona jest zdjęciem któregoś z muzyków, zamglonym, umieszczonym na tle chmur. Album kończy się tak, jak zaczyna – tyle że muzycy są odwróceni. No to teraz o muzyce zawartej na krążku – a o tym będzie długo, bo i muzyka jest zróżnicowana, i każdy jej aspekt godzien jest omówienia i refleksji. Zaczynamy więc od pierwszej piosenki – melodyjnego Shot. Po krótkiej przygrywce wycisza się perkusja i gitary, za to wkracza genialny jak zawsze głos Lauriego. Instrumenty znów wkraczają w chwytliwym refrenie “I’ll take The shot for You, I’ll give my life for You…” Nastepny utwór, Night After Night (Out Of The Shadows) ostry początek piosenki, melodyjne wyciszenie I lekko podparty perkusją i innymi instrumentami głos Lauriego i jednego z jego kolegów z zespołu. Następnie, wchodzi nam przebojowy No Fear. Krótkie echo na początku utworu, potem ostry gitarowy riff, nastepnie znowu wyciszenie i zaczyna się piosenka – cała w niezbyt pogodnej tematyce. Gitara i perkusja znów odzywaja się głośniej w refrenie. Następnie mamy piosenkę Lucifer’s Aniel. Ta piosenka została wzbogacona o skrzypce, uważam że jest dość ciekawa. Melodyjna, jak to Rasmus zwykł robić. Później mamy krótki utwór Last Generation, dość pesymistyczny, ale chwytliwy. Kolejny utwór, Dead Promises – wzbogacony o wiolonczelę z Apocalyptici, świetnie zresztą zaaranżowaną. Na początku utworu napotykamy instrument klawiszowy, nieskasyfiowany, nie trzymający się żadnej określonej melodii głęboki głos Lauriego, ale potem nagle z równowagi wytrąca nas ostry gitarowy riff, mocniejszy bas i silna perkusja, przechodzimy do refrenu, po czym wracamy do klawiszy i wiolonczeli. Immortal, Sail Awal, Keep You Hart Broken, Hart Of Misery, Don’t Let Go, oraz Dancer in The dark utrzymane są w podobnej klimatyce, więc nie uważam za konieczne opisywania każdego z utworów z osobna. Wspomnę może jeszcze tylko o teledysku do No Fear – kobieta, wstaje, idzie, w tle mamy liczne wypadki i inne, po czym widzimy miliony motyli lecące, oczywiście klatki ze sceny z muzykami, jak inaczej, i znów miliony motyli. I koniec. Teledysk w charakterystyce starej, podartej taśmy, aletypowy dla Rasmusa, nawiązuje nieco do Shadows, ale o tym kiedy indziej…

Agnieszka

No 2 minuty sławy Hibi XD

GOOD CHARLOTTE – THE CHRNOCILES OF LIFE AND DEATH

Trzeci a zarazem najnowszy album tegoż zespołu. Wydany w dwóch wersjach death art. i life art. Według mnie zdecydowanie lepszą końcową piosenką jest Meet My Maker, która znajduje się na wersji death. Płyta zawiera czternaście piosenek, plus jak zwykle intro. Once upon a Time : The Battle Of Life And Death – Dla mnie świetne, takie… hm. Pogrzebowe trochę? 2. The Chronicles Of Life And Death – teledysk udany a sama piosenka świetna 3. Walk Away – taka smutna dość, to znaczy ma tekst smutny… ale przejdzie 4. S.O.S Chyba jedyna piosenka, która mi się tak naprawdę u nich nie podoba… 5. I Just Wanna Live – Na koloni chyba to namiętnie puszczałam, a pokój mój i Sakury się nie rozstawał z tą piosenką. Jest świetna! A teledysk ma przezabawny! 6. Ghost of You – Podoba mnie siem, ale to takie dziwne skomlenie Joela… 7. Predictable – Świetne! Przecież wszyscy wiedzą jak pięknie Benji umie się drzeć (to znaczy Meg musiała mnie uświadamiać że to Benji się drze… ) 8. Secrets – Hm, dobra piosenka… 9. The Truth – oh, piękna pieśń… taka się… romantyczna zdaje, ale Joel znowu wyje jak do księżyca 10.The Word is Black – bardzo pesymistyczna pieśń, ale tak jakoś optymistycznie zaśpiewana, dziwne nie? 11. Mountain – Oł jee! Świetna, świetna, świetna… warto przesłuchać 12. We Believe – Kocham, kocham, kocham!! Tylko teledysk jest taki… dupowaty, ale piosenka tak piękna… 13. It Wasn’t Enough - )(#*^@!&#@!%&&!*@, czy coś dodać? W sumie wszystkie ich piosenki są po prostu SUPER! 14. In This Word – Smutna 15. Meet My Maker – Oh, zjebista piosenka!

Ta płyta jest naprawde super. Oprawa graficzna piękna, z rysunkami Billyego, który rysuje po prostu PIĘKNIE. Kocham jego arty

Megan-Black

We Belive ma świetny teledysk - Billy gra na tym pianinie jakby był nawalony, ale jak wygląda... Mrrr.... Śliczna marynareczka inspirowana Williem Wonką wynagrodzi mi zbyt malo jego ujęć...

Agnieszka

Nie Meg, on sie na to pianino po prostu NAPALIŁ!
(może myslał ze to ty, czy co? XD)

Sakura Tenshi

Agnieszka

Jezu Sakura czy ty zawsze musisz naprowadzic na temat Zaby?
TAK to cie podnieca? .__.

Sakura Tenshi

geez, Hibiya. kto tu naprowadza na temat Ćmy? chyba Megan n_n

Megan-Black

Sakura, przyjdź tylko do szkoły i nie żyjesz!!! Nie ĆMA bo mam koszulkę z tym logiem, a nie chcę mieć akurat ĆMY na koszulce. Sorry, ale nie.

Megan-Black

A Billy.... No cóż... Po setnym obejrzeniu wyżej wymienionego teledysku muszę wam przyznać rację...